Een oude bus, foute muziek en een medaille

Hej hej!

Weer even een berichtje uit Stockholm, het gaat allemaal prima hier en heb over stage eigenlijk niet veel bijzonders te melden. Behalve dat ik mijn dagen slijt achter de computer en gezellig lunch met de andere studenten gebeurd er niet zoveel.
Afgelopen vrijdag daarentegen ben ik 's ochtends vroeg naar de uni gegaan, want we gingen op mini-tournee Göteborg. De studentenorkesten uit Göteborg waren namelijk niet in staat geweest om het jubileumsconcert van 55 jaar Kårsdraget bij te wonen, dus gingen wij naar Göteborg om dit alsnog te vieren. We vertrokken vrijdag met de bus, en het zou ons ongeveer 8 uur kosten om er te komen... Ik vond 8 uur wel wat lang, totdat ik de bus zag waarmee we zouden gaan. Een hele oude Volvo bus, geschilderd in tijgerprint, en ik was eigenlijk verbaasd dat zoiets nog op de weg mocht rijden. Totdat iemand mij vertelde dat deze bus zo oud was, dat hij buiten alle veiligheids/emissie/verzinmaarwatvoorregels viel, maar ik moet zeggen dat hij nog goed reed :). In de bus was het trouwens sowieso een grote chaos. Overal lagen spullen die niet meer onderin de bus pasten, achterin de bus was een bar gebouwd en langs de wanden banken waar je op kon zitten en voorin nog wat 4-zits plekken. We waren nog geen 10 minuten onderweg of de eerste Duitsche schlager schalde door de bus (het voelde even alsof ik met de Ontzetting op tournee was) en de rest van het weekend werd de muziek er niet bepaald beter op. Tussen de muziek uit de luidsprekers door werd er live muziek gemaakt, echt heel vet (voor een filmpje, check m'n facebook) en verder werd er vooral gretig gebruik gemaakt van de bar. Eenmaal in Göteborg aangekomen besloot onze dirigent dat hij moest urineren op de belangrijkste straat van Göteborg. Onze bus was voorzien van een afwateringsysteem vanuit de bar (lees trechter met buis eraan naar buiten), al met al natuurlijk zeer geschikt voor dit doel... Wat er verder gebeurde laat ik in het midden. Wel heb ik dit weekend geleerd dat Stockholm-Göteborg net zoiets is als Amsterdam-Rotterdam in Nederland, er kan gesproken worden van enige rivaliteit... Al met al was er dit weekend weinig te merken van die rivaliteit, want we werden gastvrij ontvangen. Nadat we de bus uit hadden gepakt, gelinkt waren aan onze host (ik had het geluk om samen met twee anderen een appartement tot onze beschikking te hebben) gingen we eten en daarna naar de karaokebar. Nu dacht ik dat ik wel wat gewend was na de KTV in China, maar dit was toch weer een hele nieuwe ervaring. Waarschijnlijk vooral omdat iedereen er in het uniform van zijn of haar eigen orkest/ballet rondliep volgeladen met meer of minder medailles.

Zaterdag werden we om 9 uur weer verwacht in het gebouw waar we zouden optreden 's avonds. Daar eigenlijk er de hele dag over gedaan om de boel op te bouwen en wat te repeteren, maar echt efficiënt gaat het niet moet ik zeggen... Ik zou de o.d.z. van de laatste tournee van de Ontzetting "alles staat vast tot het veranderd" willen aanpassen tot "niets staat vast en het veranderd continu", denk dat dat het wel goed samenvat. Het concert 's avonds was zo gaaf en zo anders wat ik verwacht had. Hoewel het nog steeds een grote chaos was, zat er wel een lijn in, en paste de chaos eigenlijk prima in de show. Het publiek was in ieder geval enthousiast, wat natuurlijk altijd leuk is :). Na het concert snel afbreken en het was tijd voor het fest. Dit komt neer op een 3-gangen menu voor alle mensen die zich daarvoor opgegeven hadden (zo'n 65 in totaal!). Tussendoor springt er dan wel eens iemand op z'n stoel om een korte toespraak te houden en daarna een lied in te zetten. Uiteraard gaat dit allemaal in het Zweeds... Gelukkig had ik twee aardige buurvrouwen die de Zweedse nummers voor mij in het Engels zongen zodat ik in ieder geval kon verstaan waar het over ging. Verder kende één van hen de random Nederlandse zin "of je worst lust" en de ander de random Duitse zin "ich habe sauerkraut in meine lederhose", welke natuurlijk menigmaal over tafel vlogen. Ze hebben ook nog een poging gedaan om mijn Zweeds nog wat op te vijzelen, maar ik kom nog steeds niet heel veel verder dan tot 10 tellen, tack, skål, en fan. Ik weet nu wel hoe ik het laatste zo ladylike mogelijk moet uitspreken, niet onbelangrijk natuurlijk. Nu zou je kunnen zeggen: Jag skulle skriva den här bloggen på svenska, maar het Nederlands gaat me toch nog even iets beter af! Niet onbelangrijk trouwens, IK HEB MIJN EERSTE MEDAILLE IN DE WACHT GESLEEPT (je krijgt er eentje na ieder concert of fest) :-).
Zondag terug in de bus was eigenlijk een herhaling van de heenweg, behalve dat de muziek misschien nog net een tandje slechter was aangezien we overgegaan waren op Zweedse schlagers... Verder werd de bus ergens langs de weg stilgezet, bij een meer. Een aantal mensen trok een sprintje, ontdeden zich van al hun kleren en namen een duik in het niet heel erg aantrekkelijk uitziende water... rare Zweden... Ook de dirigent nam een sprintje richting het water, maar niet voor een frisse duik... Wel om zijn uniform jasje te "wassen". Nu moeten jullie weten dat onze jasjes wit zijn, en dat die van hem sowieso al een bedenkelijk kleurtje bruin/geel heeft... Van die wasbeurt is het er in ieder geval niet beter op geworden.
Maar al met al kan ik wel zeggen dat het een zeer geslaagd weekend was :)

Vandaag weer terug naar de uni was natuurlijk weer even wennen, maar het goede nieuws is wel dat er een nieuwe student bij ons op de kamer is komen vertoeven...en ze studeert normaliter in Groningen, dus ik kan eindelijk overdag weer eens Nederlands praten... best apart kan ik je zeggen. Ik ben er ondertussen al zo aan gewend om op de uni (en thuis) Engels te praten, dat de omschakeling naar het Nederlands soms even duurt. Maar ik kan het nog steeds hoor ;)

Tot de volgende keer :-)

Hej då